Physiotherapy and rehabilitation in Temporomandibular joint dysfunctions: From anatomy to treatment

Abstract

Introduction and aim: The temporomandibular joint (TMJ) is a complex synovial joint containing many anatomical structures. Temporomandibular joint dysfunction (TMJD) is a group of disorders characterised by pain and crepitation in the periauricular region and masticatory muscles. The aim of our study is to provide an overview of the anatomy and biomechanics of the TMJ and to provide literature-based information about conservative treatment methods and physiotherapy and rehabilitation applications in TMJD. Materials and methods: The current literature on conservative treatment modalities in TMJD was reviewed. Results and discussion: Conservative treatment of TMJD includes patient education, pharmacological treatment, occlusion support, physiotherapy and rehabilitation applications. Techniques and approaches applied in physiotherapy and rehabilitation are electrophysical agents, therapeutic exercise, manual therapy and osteopathic methods. Therapeutic exercises are the main interventions used in physiotherapy and rehabilitation. Exercises should not only be directed to the jaw joint, but should also be versatile in order to correct biomechanical changes in the cervical region and posture. Electrophysical approaches such as TENS, biofeedback and laser are frequently used. However, it is argued in the literature that these applications alone are ineffective in pain control. There is evidence to support that myofascial release applied to masticatory muscles and manual therapy are effective in the treatment of TMJD pain. Conclusion: The literature shows the effectiveness of conservative treatment in the control of TMJD symptoms. Although the effectiveness of physiotherapy and rehabilitation, patient education and occlusal splint applications have been proven, there is no consensus on the superiority of these methods over each other. In terms of physiotherapy and rehabilitation; it can be said that not only the changes in the masseter and temporalis muscles, but also the biomechanical changes in the cervical and posture should be treated.

Giriş ve amaç: Temporomandibular eklem (TME), birçok anatomik yapıyı içeren; karmaşık sinoviyal eklemdir. Temporomandibular eklem disfonksiyonu (TMED), periauriküler bölgede, çiğneme kaslarında ağrı ve krepitasyon ile karakterize edilen bir grup bozuktur. Çalışmamızın amacı, TME'nin anatomisi ve biyomekaniği hakkında genel bir bakış sunmakta; TMED’de konservatif tedavi yöntemleri ve bunlardan biri olan fizyoterapi ve rehabilitasyon uygulamaları hakkında literatüre dayalı bilgiler sunmaktır. Gereç-yöntem: TMED’de konservatif tedavi yöntemlerine dair güncel literatür taranmıştır. Bulgular ve tartışma: TMED’de konservatif tedavi kapsamında; hasta eğitimi, farmakolojik tedavi, oklüzyonel destek, fizyoterapi ve rehabilitasyon uygulamaları yer alır. Fizyoterapi ve rehabilitasyonda uygulanan teknik ve yaklaşımlar; elektrofiziksel ajanlar, terapötik egzersiz, manuel terapi ve osteopatik yöntemlerdir. Terapötik egzersizler, fizyoterapi ve rehabilitasyonda kullanılan başlıca müdahalelerdendir. Egzersizlerin sadece çene eklemine yönelik değil; aynı zamanda servikal bölgedeki ve postürdeki biyomekanik değişiklikleri düzeltecek yönde çok yönlü olması gerekir. Elektrofiziksel yaklaşımlardan sıklıkla TENS, biofeedback, lazer kullanılır. Fakat literatürde bu uygulamaların tek başına ağrı kontrolünde etkisiz olduğu savunulmaktadır. Çiğneme kaslarına uygulanan miyofasyal gevşetme, manuel terapinin TMED ağrısının tedavisinde etkili olduğunu destekleyen kanıtlar mevcuttur. Sonuç: Literatür; TMED semptomlarının kontrolünde konservatif tedavinin etkinliğini göstermektedir. Fizyoterapi ve rehabilitasyon, hasta eğitimi ve oklüzal splint uygulamalarının etkinliği kanıtlanmış olmasına rağmen, bu yöntemlerin birbirine üstünlüğü konusunda görüş birliği yoktur. Fizyoterapi ve rehabilitasyon açısından; sadece masseter ve temporalis kaslarındaki değişiminin değil, servikal ve postürdeki biyomekanik değişimlerin de tedavi edilmesi gerektiği söylenebilir.