Akışkan çağda genç kuşaklar ve köksüzlük olgusu: yitirilen kolektif bağlar temelinde memleket aidiyeti

Abstract

Modernleşme ile geleneksel yapı ve dolayısıyla geleneksel topluma bağlı ortak değerler, inançlar, semboller bireyi destekleme ve belirleme gücünü kaybetmiştir. Geleneksel toplum larda kolektiviteye bağlı tekil kimlikler de akışkan çağımızda konjonktüre bağlı çoğul nitelik kazanmıştır. Kimliğini, akışkan, kaygan ve güvensiz bir ortamında inşa etmeye çalışan gü nümüz insanının aidiyet duyduğu sabit değerler çözülmüş, sınırları genişlemiş, yaşam pra tikleri değişmiş ve mekanı deneyimleme, içselleştirme ve mekanda yer edinme potansiyeli zayıflamıştır. Çalışmanın temel eksenini günümüz akışkan yaşamında daha çok irdelenmeye ihtiyaç duyulan genç bireyler açısından aidiyet duygusu ve köksüzlük ilişkisinin boyutları ve dinamikleri oluşturmaktadır. Bu çerçevede, araştırmanın temel amacı kendinden önceki kuşakların doğup yaşadıkları coğrafya ve mekanla (memleketle) fiziksel bağları kopmuş ya da zayıflamış genç bireylerin, kendileri için özdeşlik kurdukları mekânsal kimlik tercihlerini, memleket algılarını, köken duygularını, bir yerli olabilme hallerini ve aidiyet arayışlarını nicel ve nitel ampirik veriler aracılığıyla çok boyutlu olarak inceleyebilmektir. Araştırma bulguları çerçevesinde, geçmişte mekan ve insan arasında kuvvetli olduğu düşünülen bağların günü müz akışkan çağında giderek gevşemeye başladığı söylenebilir. Yaşam tarzının ve kimliğin önemli parametrelerinden biri olarak kabul edebileceğimiz mekanın (memleketin) bireylerin zihinsel tasavvurlarındaki yeri silikleşmiştir. Kalıcılık ve kolektivite kendine ait bir yaşamdan ve özgürlükten feragat anlamına geldiği için derin bağlılıklar çoğunlukla tercih edilmeyen bir durum olarak görülmektedir. Akışkan yaşam farklı deneyimlerin yaşanması ve henüz bi linmeyenin keşfi için beklerken bireyi de harekete zorlamaktadır. Bu nedenle memleketle, geçmişle ya da bellekle kurulan her kuvvetli bağ birey için engeldir. Dolayısıyla, bireylerin bir yerle kurduğu aidiyet bağları görece kaçınmalı veya bilinçli şekilde zayıf kurulan bağlar dır. Neticede, günümüz akışkan çağda bireyler bulundukları hiçbir yerde çoğunlukla evinde hissetmezler ve kimsenin evinde hissetmediği bir dönemde bireyler bu duyguyu arama nok tasında da büyük ölçüde kayıtsız veya çaresiz görünmektedir.

Modernization has caused traditional structures, and consequently, the shared values, be liefs, and symbols of traditional societies, to lose their power to support and define indi viduals. In traditional societies, singular identities dependent on collectivity have gained plural qualities subject to the conjuncture of our fluid age. In the endeavor to construct one’s identity in a fluid, slippery, and insecure environment, the individual of today, see king to belong, finds that the fixed values to which they once felt connected have dissolved, boundaries have expanded, lifestyles have changed, and the potential for experiencing, in ternalizing, and establishing oneself in space has weakened. The central axis of the study revolves around the dimensions and dynamics of the sense of belonging and rootlessness for young individuals, which require more scrutiny in today’s fluid life. Within this fra mework, the primary aim of the research is to investigate, through quantitative and qua litative empirical data, the spatial identity preferences, perceptions of homeland, feelings of origin, states of being able to be local, and quests for belonging of young individuals whose physical ties to the geography and place (homeland) where previous generations were born and lived have weakened or severed. Within the context of the research findings, it can be said that the strong bonds once thought to exist between place and people have begun to loosen in today’s fluid age. The place (homeland), which we could consider as an important parameter of lifestyle and identity, has faded in individuals’ mental percepti ons. Since permanence and collectivity often imply relinquishing a life of one’s own and freedom, deep commitments are mostly seen as an undesirable situation. Fluid life urges individuals to experience different encounters and pushes them towards the discovery of the unknown. Therefore, any strong bond individuals establish with a place, the past, or memory is viewed as an obstacle. Hence, the sense of belonging that individuals establish with a place should be relatively avoided or consciously weakened. Ultimately, in today’s fluid age, individuals rarely feel at home wherever they are, and in an era where nobody feels at home, individuals seem largely indifferent or helpless in their quest for this feeling.